_Liefde voor Rome en de republiek _
- Zoals veel Romeinse aristocraten geloofde Brutus dat de Romeinse Republiek de beste regeringsvorm was en vreesde hij dat de groeiende macht van Caesar zou leiden tot het einde van de republiek en de vestiging van een dictatuur.
- Brutus was een man van adellijke afkomst met voorouders die de Republiek met onderscheiding hadden gediend, en hij vond dat Caesar een bedreiging vormde voor de traditionele waarden en instellingen van Rome.
_Persoonlijke motivaties _
- Brutus was een goede vriend en bondgenoot van Caesar geweest, maar hij voelde zich verraden door de daden van Caesar en had het gevoel dat hij geen andere keus had dan op te treden om de Republiek te beschermen.
- Brutsu was ook bezorgd dat de moord op Caesar tot een burgeroorlog zou leiden, maar hij geloofde dat dit een noodzakelijk offer was om de Republiek te behouden.
_Invloed van anderen _
- Brutus werd door andere samenzweerders, zoals Gaius Cassius Longinus en Decimus Brutus, overgehaald om zich bij het moordcomplot aan te sluiten. Deze samenzweerders speelden in op het plichtsbesef van Brutus en overtuigden hem ervan dat het zijn verantwoordelijkheid was om tegen Caesar op te treden.
_Stoïcijnse filosofie _
- Brutus was een volgeling van het stoïcisme, een filosofie die de nadruk legde op plicht en zelfopoffering, wat mogelijk ook van invloed is geweest op zijn beslissing om zich bij de samenzwering aan te sluiten.
Uiteindelijk maakte Brutus een moeilijke keuze om deel te nemen aan de samenzwering tegen Caesar, gebaseerd op een combinatie van zijn liefde voor Rome, persoonlijke motivaties, de invloed van anderen en zijn filosofische overtuigingen.