Hier is een uitsplitsing van wat het in de praktijk betekent:
* gerechtigheid: De code was bedoeld om ervoor te zorgen dat iedereen, ongeacht de sociale status, eerlijk werd behandeld en dat gerechtigheid werd gediend voor misstanden. Dit omvatte het beschermen van de zwakke en kwetsbaar tegen uitbuiting.
* billijkheid: De code was bedoeld om een systeem te creëren waarbij straf evenredig was met de misdaad en waar individuen verantwoordelijk werden gehouden voor hun acties.
* Bestel: De code hielp om de sociale orde te handhaven door duidelijke grenzen voor gedrag te stellen en individuen ervan weer te zorgen om criminele activiteiten uit te voeren.
De nadruk van de code op gerechtigheid is te zien in verschillende belangrijke principes:
* vergelding: "Een oog om oog, een tand voor een tand" - Dit principe suggereert dat straf gelijk moet zijn aan de gepleegde misdaad.
* Bescherming van het kwetsbare: De code bevat specifieke wetten om vrouwen, kinderen en slaven te beschermen tegen misbruik en uitbuiting.
* Handhaving van contracten: De code biedt wettelijke kaders voor contracten en overeenkomsten, waardoor billijkheid en verantwoordingsplicht voor zakelijke transacties worden gewaarborgd.
Uiteindelijk was het doel om de regel van gerechtigheid te bewerkstelligen om een stabiele en welvarende samenleving te creëren waar iedereen een eerlijke kans had op een goed leven. Hoewel de code gebaseerd was op harde straffen, werd deze voor zijn tijd als progressief beschouwd, omdat het wetten codificeerde en het concept van het juiste proces introduceerde, dat de basis legde voor latere rechtsstelsels.
Het is belangrijk om te onthouden dat de code van Hammurabi de waarden en overtuigingen van zijn tijd weerspiegelde, die aanzienlijk kunnen verschillen van moderne perspectieven. De focus op het opzetten van een samenleving op basis van rechtvaardigheid en de orde blijft echter relevant zijn in de wereld van vandaag.