Hoe zou het publiek op de heksen hebben gereageerd?

Het publiek in de tijd van Shakespeare zou met een mengeling van angst, ontzag en fascinatie op de heksen in 'Macbeth' hebben gereageerd. Het concept van hekserij was in de 17e eeuw heel reëel voor mensen, en de heksen in het stuk werden vaak gezien als symbolen van kwaad en morele corruptie. Hun bovennatuurlijke vermogens en hun profetieën zouden bijzonder verontrustend zijn geweest voor het publiek, omdat ze vragen opriepen over de aard van het lot en de kracht van het bovennatuurlijke.

Tegelijkertijd zouden de heksen ook gezien zijn als figuren van mysterie en intriges. Hun optreden op het podium zou met een gevoel van verwachting zijn ontvangen, aangezien het publiek graag wilde zien hoe hun acties de gebeurtenissen in het stuk zouden beïnvloeden. De donkere en mysterieuze aard van de heksen zou een element van spanning en opwinding aan het stuk hebben toegevoegd, en hun aanwezigheid zou het publiek op het puntje van hun stoel hebben gehouden.

Bovendien zouden de heksen een gevoel van moreel commentaar hebben gegeven op de actie van het stuk. Hun interacties met Macbeth en de andere personages zouden hebben gediend als een herinnering aan de gevaren van ambitie en de corrumperende invloed van macht. Het publiek zou met een gevoel van onbehagen en onzekerheid zijn achtergebleven, omdat ze nadachten over de morele implicaties van de acties van de heksen en hun impact op de levens van de personages.