Hier is hoe het kapot gaat:
* De dramatische context: Hamlet is diep in conflict en rouwt de dood van zijn vader. Hij wordt ook geconfronteerd met het verraad van zijn oom, Claudius, die zijn moeder heeft getrouwd en de troon heeft genomen.
* pyrrhus als symbool: Pyrrhus, de zoon van Achilles in de Griekse mythologie, staat bekend om zijn wraakzuchtige moord op koning Priam na de Trojaanse oorlog. Hij is een krachtig beeld van woede en geweld.
* Hamlet's interne strijd: Door te verwijzen naar Pyrrhus onthult Hamlet zijn eigen gevoelens van woede en verlangen naar wraak op Claudius. Hij ziet zichzelf als een potentiële Avenger, zich vergelijkt met de machtige Pyrrhus en een gewelddadige daad tegen zijn oom voor ogen.
* Voorschaduwing: De toespelingen voorspellen het centrale thema van wraak van het stuk. Hoewel Hamlet aanvankelijk aarzelt en worstelt met zijn geweten, duwt het beeld van Pyrrhus hem uiteindelijk om drastische maatregelen te nemen.
Waarom kiest Hamlet deze specifieke afbeelding?
* Parallellisme: Het algemene verhaal van het stuk weerspiegelt de Griekse mythe van wraak. De moord op Hamlet's vader is analoog aan de Trojaanse oorlog en Claudius is vergelijkbaar met Priam.
* dramatisch effect: De toespeling voegt een verhoogd gevoel van drama en tragedie toe, waardoor het publiek zich bewust is van het potentieel van Hamlet voor geweld en vernietiging.
* nadruk op het innerlijke conflict van Hamlet: De juxtapositie van Hamlet's contemplatieve en filosofische aard met het beeld van de gewelddadige Pyrrhus benadrukt het conflict in hem.
Concluderend, de toespelingen van Hamlet op Pyrrhus in Act II, scène II dienen als een krachtig symbool voor zijn emotionele onrust, zijn toekomstige acties voorafschaduwend en weerspiegelt de centrale thema's van wraak en gerechtigheid van het stuk. Hij wordt gevangen tussen zijn verlangen naar wraak en zijn aarzelende, introspectieve aard, waardoor het beeld van Pyrrhus een krachtige en relevante weerspiegeling van zijn interne strijd is.