In ' Two Songs , " Yeats trekt parallellen tussen de religieuze overtuigingen van de oude wereld en die van zijn eigen tijd . Hij zet het idee van cycli in de religie , waar dezelfde opvattingen over goddelijke figuren lijken van eeuw tot eeuw , terugkerende in nieuwe vormen . " Two Songs" opent met een verwijzing naar Dionysos, de oude Griekse god van het drama , die zijn maagdelijke vrouwen volgelingen --- bekend als Maenads --- inreed gek razernij waarin zij scheurden de mannen uit elkaar . Zulk een " felle maagd " wordt genoemd in een lied . Dionysus was de zoon van Zeus , de koning van de goden , maar werd geboren in een menselijke moeder. Hij werd verscheurd door de Titanen , alleen worden opgewekt door Zeus . In ' Two Songs , " Yeats verbindt Dionysus en Jezus , zowel goddelijk , beiden geboren voor de menselijke moeders en beide opgewekt .
Cycles of Sacrifice
Het idee van opoffering resoneert door middel van het gedicht . Yeats suggereert dat de offers , ook voordoen in een herhaalde cyclus van de dood van Dionysus en het offer van de soldaten bij het beleg van Troje , om het offer van Jezus aan het kruis . Het offer van Jezus wordt herhaaldelijk opgeroepen. In vers een, een maagd houdt kloppend hart van de god , herinnerend aan het beeld van het Heilig Hart van Jezus traditioneel tot de katholieke kerk . De regels over het Romeinse Rijk staan " ontzet " als het daalt " de teugels van oorlog en vrede ' kan verwijzen naar de soldaten die het lot werpen voor de mantel van Jezus , en hun Centurion angstige reactie op de kruisiging . Het beeld van Jezus turbulent uitbreken van een kamer in een lied twee suggereert het moment van zijn opstanding .
Cycles van Poëzie
Net als ideeën over religie en offeren volgen een cyclus , Yeats doet vermoeden, is er een soortgelijke cyclus in de poëzie . In zijn Nobelprijs toespraak , Yeats verbindt de Ierse traditie van verhalen vertellen aan de legendes van de oude Grieken , bekend van gedichten , zoals de Ilias van Homerus . De taal en de manier van meningsuiting , zo betoogt hij , is sterk vergelijkbaar . Dit idee wordt verder onderzocht in " Two Songs ", met de vermelding van andere Griekse dichterlijke legenden : de belegering van Troje , de reis van het schip " Argo " om het Gulden Vlies te vinden, en de Muzen , die gedichten inspireren door het zingen voor de goden . In vers twee , Yeats verbeeldt ' ander Argo ', een nieuwe versie van een oude legende .
Cycles of History
Yeats sporen hetzelfde patroon van eindeloze herhaling in de historische evenementen. Hij beeldt een turbulente wereld , gevuld met beelden van verminking en dood , waar de rijken vallen in een herhaalde cyclus van verval . Duisternis overheerst : de maagdelijke gesprekken van te maken , het menselijk denken " donkerder " en er is een " vormloos duisternis " na de dood van Jezus . Een hart is gescheurd , kraaien voeden op een slagveld is dood en er is de " geur van bloed . " De Muzen zingen van ' Magnus Annus ', dat is Latijn voor Grote Jaar . Dit is een verwijzing naar de Griekse mythe van de Gouden Eeuw , toen iedereen leefde gelukkig en vrij , maar die werd gevolgd door "gevallen " leeftijden van zilver , brons en ijzer . De oprit van het gedicht suggereert het verval van grote culturen : . De val van Troje , de ineenstorting van de Babylonische en Romeinse Rijk , en de daling van de " platonische " leren en " Dorische " cultuur van de oude Grieken zelf
cycli van het leven
Het gedicht sluit met alle menselijke prestatie en kracht uitgeput . Yeats trekt samen zijn ideeën over geschiedenis , poëzie , opoffering en religie te suggereren dat alles wat we doen of de zorg over is onderworpen aan dezelfde onvermijdelijke cyclus van verval , alleen duurt " een moment of een dag . " Hij keert terug naar het beeld van het hart , dit keer een menselijk hart , niet van een god . Hij beschrijft dit hart als " harsachtige , " net als het centrum van een brandende fakkel . Ons hart , hij suggereert , zijn gevuld met verlangens die briljant zal oplaaien , alvorens zich uit te verbranden.