Arts >> Kunst en amusement >  >> Boeken >> Poëzie

Lijkt Shakespeare een zelfvernietigende neiging te beschouwen die onlosmakelijk verbonden is met liefde?

Ja, Shakespeare lijkt een zelfdestructieve neiging te beschouwen die onlosmakelijk verbonden is met liefde. Enkele voorbeelden zijn:

1. Romeo en Julia: De titelpersonages zijn zo verwikkeld in hun liefde voor elkaar dat ze bereid zijn hun leven daarvoor te riskeren. Ze plegen uiteindelijk zelfmoord, wat de vernietigende kracht van hun liefde aantoont.

2. Othello: Othello's liefde voor Desdemona is zo sterk dat hij er jaloers en paranoïde van wordt. Hij doodt uiteindelijk Desdemona en pleegt vervolgens zelfmoord, waarmee hij opnieuw de vernietigende kracht van liefde laat zien.

3. Antonius en Cleopatra: Antony's liefde voor Cleopatra zorgt ervoor dat hij een reeks slechte beslissingen neemt die uiteindelijk tot zijn ondergang leiden. Hij verliest zijn imperium, zijn reputatie en zijn leven, allemaal in naam van de liefde.

4. Koning Lear: Lear's liefde voor zijn dochters is zo sterk dat hij bereid is alles voor hen op te geven. Zijn dochters zijn zijn liefde echter niet waard, en uiteindelijk keren ze zich tegen hem. Lear blijft met een gebroken hart en alleen achter, en hij sterft van verdriet.

5. Macbeth: Macbeths liefde voor macht brengt hem ertoe een reeks moorden te plegen. Hij wordt uiteindelijk paranoïde en schuldig, en uiteindelijk vervalt hij in waanzin en sterft.

Dit zijn slechts enkele voorbeelden van de vele toneelstukken van Shakespeare waarin de vernietigende kracht van liefde wordt onderzocht. Shakespeare lijkt te geloven dat liefde een krachtige emotie is die mensen ertoe kan brengen geweldige dingen te doen, maar het kan er ook toe leiden dat ze vreselijke dingen doen.

Poëzie

Verwante categorieën