Het gedicht begint met de zin 'Kleine dingen zijn groot', wat de toon zet voor de verkenning van het thema grootheid in de ogenschijnlijk onbelangrijke aspecten van het leven. De dichter gebruikt een reeks voorbeelden om dit idee te illustreren, zoals de vreugde die je vindt in een glimlach, de warmte van een aanraking en de schoonheid van een enkele bloem. Deze voorbeelden benadrukken dat echte grootsheid kan worden gevonden in eenvoudige genoegens en momenten van menselijke verbinding.
Door het hele gedicht heen benadrukt Italiander het contrast tussen het grote en het kleine, het belangrijke en het onbeduidende. Hij suggereert dat maatschappelijke normen grootheid vaak gelijkstellen aan macht, rijkdom en prestaties, waarbij de waarde van eenvoud en nederigheid over het hoofd wordt gezien. De dichter betoogt echter dat ware grootsheid ligt in het omarmen en koesteren van de kleine dingen die vreugde, tevredenheid en betekenis aan ons leven brengen.
Het gedicht raakt ook aan het idee van vergankelijkheid en vergankelijkheid. Italiander erkent dat de kleine momenten die hij viert vluchtig zijn en misschien niet eeuwig duren, maar toch vindt hij schoonheid in hun tijdelijke karakter. Hij suggereert dat we op deze vluchtige momenten de essentie van grootsheid kunnen vinden en de volheid van het leven kunnen ervaren.
Over het geheel genomen is 'Little' van Rolf Italiander een tot nadenken stemmend gedicht dat conventionele ideeën over grootsheid en betekenis uitdaagt. Het nodigt lezers uit om de schoonheid en waarde te waarderen van de kleine, gewone momenten die vaak onopgemerkt blijven bij het nastreven van grote prestaties. Het gedicht moedigt ons aan om de kleine dingen te omarmen en te vieren die vreugde, liefde en betekenis aan ons leven brengen, in het besef dat ware grootsheid niet ligt in externe prestaties, maar in de rijkdom van onze dagelijkse ervaringen.