1. Zelfbehoud:Door anderen van hekserij te beschuldigen, probeerde Tituba zichzelf te beschermen tegen de beschuldiging of straf als heks. Door met de vinger naar anderen te wijzen, leidde ze de aandacht af van haar eigen mogelijke betrokkenheid en vergroot ze haar kansen om aan vervolging te ontsnappen.
2. Culturele achtergrond en overtuigingen:Tituba was een West-Indische vrouw die er waarschijnlijk overtuigingen en praktijken op nahield die anders waren dan de dominante puriteinse cultuur in Salem. Haar culturele achtergrond omvatte mogelijk elementen van traditionele Caribische religies, die door de puriteinen verkeerd geïnterpreteerd konden worden als hekserij. Als gevolg hiervan voelde ze zich misschien gedwongen anderen te beschuldigen om te voorkomen dat ze het doelwit werd van haar eigen overtuigingen.
3. Sociale en economische factoren:Tituba was een slaaf in het huishouden van Samuel Parris, de predikant van de dorpskerk van Salem. Haar status als slaaf maakte haar kwetsbaar voor uitbuiting en misbruik. Door anderen van hekserij te beschuldigen, heeft Tituba mogelijk geprobeerd in de gunst te komen bij de machtige leden van de gemeenschap en haar eigen sociale en economische positie te verbeteren.
4. Dwang en druk:Tituba werd onderworpen aan intense ondervragingen en druk door de autoriteiten en prominente figuren in Salem. Geconfronteerd met bedreigingen, angst voor straf en het verlangen om mee te werken, voelde ze zich misschien gedwongen om beschuldigingen tegen anderen te uiten, ook al geloofde ze niet echt dat het heksen waren.
5. Psychologische invloed:De sfeer van angst, paranoia en massahysterie die Salem in zijn greep hield tijdens de heksenprocessen had een diepgaande invloed kunnen hebben op Tituba's mentale toestand. Mogelijk is zij bezweken voor de invloed van de heersende opvattingen over hekserij en was zij er oprecht van overtuigd dat de beschuldigden kwaadwilligheid beoefenden.
6. Groepsdynamiek en sociale besmetting:De verspreiding van beschuldigingen tijdens de heksenprocessen in Salem vertoonde patronen van sociale besmetting, waarbij individuen beschuldigingen tegen anderen uitten op basis van geruchten, geruchten en de invloed van hun sociale kringen. Tituba's betrokkenheid bij de beschuldigingen zou kunnen zijn ingegeven door de wens om zich te conformeren en te voorkomen dat ze wordt buitengesloten of zichzelf tot doelwit maakt.
Het is belangrijk op te merken dat Tituba's beschuldigingen werden geuit binnen een specifieke historische en sociale context, en dat haar motivaties mogelijk zijn beïnvloed door een combinatie van factoren.