De spreker houdt ook rekening met de onvermijdelijkheid van de dood en de nutteloosheid van menselijke pogingen om eraan te ontsnappen. Hij concludeert dat de enige manier om de dood echt te overwinnen is door hem te accepteren en zo veel mogelijk te leven zolang we kunnen.
Het gedicht is op een contemplatieve en elegische toon geschreven en straalt een gevoel van melancholie en berusting uit. Het bevat echter ook flitsen van humor en ironie, die de algehele stemming helpen verlichten.
Kortom:"NEE!" is een tot nadenken stemmend en ontroerend gedicht dat enkele van de meest diepgaande vragen over het menselijk bestaan onderzoekt. Het herinnert ons eraan dat het leven kort en kostbaar is, en dat we er het beste van moeten maken zolang we kunnen.