In het rustige hart van het bos,
Waar het gefluister van het leven zachtjes meedeelt,
Daar staat een boom, majestueus en hoog,
Zijn takken reiken naar de roep van de hemel.
Met bladeren die zwaaien in de omhelzing van de natuur,
Als zachte dansers, gevuld met gratie,
Ze vangen de gouden stralen van zonlicht,
Transformeer ze in levendige displays.
Onder zijn schaduw ontvouwt zich een toevluchtsoord,
Waar wezens hun toevlucht zoeken, onvertelde verhalen,
Van eekhoorns die vrolijk rondrennen,
Aan vogels die hun melodieën vrij zingen.
In elk seizoen verandert het van tint,
Een bewijs van de kunst van de natuur, waar,
Van groen groen tot vurig goud,
Een schilderspalet, een onverteld verhaal.
Diep in zijn stam liggen geheimen,
Geringd met een geschiedenis die niet kan worden ontkend,
Een getuige van de tijd, onverzettelijk en sterk,
Een baken van veerkracht, waar iedereen bij hoort.