In het hart van het bos, waar gefluister verblijft,
Er ontstaat een setting, zowel sereen als onbeproefd.
Waar torenhoge bomen staan, trots en immens,
Een tapijt van de natuur, een magisch gevoel.
Zonnestralen weven door kanten bladeren erboven,
Gevlekte patronen op de bosbodem gieten.
De geurige lucht, geparfumeerd met dennen en varens,
Onthult een rijk waar vrede en verwondering verlangen.
Zachte zuchten van de wind, als het gezoem van een slaapliedje,
Streel de ziel, een toevluchtsoord dat nog moet komen.
Het melodieuze refrein van Birds vult de rustige ruimte,
De symfonie van de natuur in elke fladderende gratie.
Een tapijt van mos, weelderig en smaragdgroen,
Nodigt vermoeide voeten uit om tussendoor te rusten.
Temidden van deze etherische omgeving neemt de geest de vlucht,
Getransporteerd naar een rijk van puur genot.
In deze serene omhelzing van de genade van de natuur,
De tijd staat stil, zorgen vinden hun bevrijding.
Een tijdloos toevluchtsoord waar dromen hun vleugels uitslaan,
Een gedicht komt tot leven, een plek van verbondenheid.