De relatie tussen dingen met veren en hoop is symbiotisch. De vogel met veren geeft de spreker hoop, en de hoop van de spreker zorgt ervoor dat de vogel kan blijven vliegen. Deze relatie doet denken aan de relatie tussen de menselijke geest en de natuurlijke wereld. Wanneer we in contact staan met onze eigen hoop, kunnen we de schoonheid en het wonder van de wereld om ons heen waarderen. En als we ontzag hebben voor de natuurlijke wereld, worden we herinnerd aan de kracht van hoop.