- Metaforen:Douglass gebruikt vaak metaforen om het ene met het andere te vergelijken op een manier die een krachtig en gedenkwaardig beeld creëert. In zijn beroemde toespraak "What to the Slave is the Fourth of July?" vergelijkt hij de viering van Onafhankelijkheidsdag bijvoorbeeld met een "farce" en een "spot" voor slaven die nog steeds onderdrukt worden.
- Similes:Douglass gebruikt ook vergelijkingen om vergelijkingen te maken tussen twee dingen, maar op een manier die eerder hun gelijkenis dan hun identiteit benadrukt. Hij beschrijft slavernij bijvoorbeeld als ‘de ijzeren ketting van de slavernij’, wat de kracht en beperkende aard van de slavernij benadrukt.
- Personificatie:Douglass gebruikt personificatie om menselijke kwaliteiten te geven aan levenloze objecten of abstracte concepten. In zijn toespraak 'De betekenis van de vierde juli voor de neger' verwijst hij bijvoorbeeld naar de grondwet als een 'glorieus vrijheidsdocument', dat het document een gevoel van keuzevrijheid en belang geeft.
- Hyperbool:Douglass gebruikt soms hyperbool of overdrijving om een punt te benadrukken of een gevoel van urgentie te creëren. In zijn toespraak 'The Fugitive Slave Law' beschrijft hij de wet bijvoorbeeld als 'de meest gruwelijke wet die ooit het wetboek van welke natie dan ook te schande heeft gemaakt', wat de intensiteit van zijn verzet ertegen weergeeft.
- Ironie:Douglass gebruikt ook ironie in zijn toespraken en geschriften, vaak om de tegenstrijdigheden en hypocrisie van slavernij en rassendiscriminatie te benadrukken. Hij wijst er bijvoorbeeld op dat 4 juli, een feestdag die vrijheid en gelijkheid viert, door slaven niet als zodanig wordt ervaren.