Ga, plaats je op de hellingen, op de heuvels,
Waar ze warm en zacht ruiken
De zoete lucht van de geboortegrond!
Groet de oevers van de Jordaan,
De torens van Sionne vielen;
Oh mijn mooie en verloren vaderland!
Oh, zo'n dierbaar en fataal lid!
Gouden harp van de noodlottige dichters,
Waarom verandert het van de wilg die je ophangt?
Roep de herinneringen in je borst opnieuw op,
Als oude waarde bij uw kinderen.
De uitverkorene stijgt op uit Sionne;
Zijn vijanden zijn voor altijd in de war
Hij bracht de verlorenen terug naar glorie
Cinti en het altaar van de God van Israël.