Hier zijn enkele van de gemeenschappelijke kenmerken van moraliteitsspelen:
* Allegorische karakters: De personages in moraliteitsspelen zijn typisch allegorisch, wat betekent dat ze abstracte concepten vertegenwoordigen. Het karakter van het Goede kan bijvoorbeeld worden weergegeven als een mooie jonge vrouw, terwijl het karakter van het Kwaad kan worden weergegeven als een afschuwelijke oude man.
* Didactisch doel: Moraliteitsspelen werden vaak gebruikt om morele lessen aan het publiek te leren. De toneelstukken lieten doorgaans de gevolgen zien van goede en slechte daden, en ze moedigden het publiek aan om goed boven kwaad te kiezen.
* Eenvoudig plot: De plots van moraliteitsspelen zijn doorgaans vrij eenvoudig. De focus van de toneelstukken ligt op de morele lessen, in plaats van op de actie.
* Gebruik van personificatie: Moraliteitsspelen maken vaak gebruik van personificatie om abstracte concepten weer te geven. Het karakter van de Dood kan bijvoorbeeld worden gepersonifieerd als een skelet met een zeis.
* Gebruik van symboliek: Moraliteitsspelen gebruiken ook vaak symboliek om abstracte concepten weer te geven. De kleur wit kan bijvoorbeeld worden gebruikt om zuiverheid te symboliseren, terwijl de kleur zwart kan worden gebruikt om het kwaad te symboliseren.
Moraliteitsspelen waren in de middeleeuwen een populaire vorm van drama en speelden een belangrijke rol bij het leren van morele lessen aan het publiek. De allegorische karakters, het didactische doel, de eenvoudige plots, het gebruik van personificatie en het gebruik van symboliek van de toneelstukken droegen allemaal bij aan hun effectiviteit bij het onderwijzen van morele lessen.