In het stuk wordt catharsis vergemakkelijkt door verschillende elementen.
Medelijden:Het publiek voelt diep medelijden en sympathie voor de tragische minnaars, Romeo en Julia. Hun jeugdige passie, naïviteit en uiteindelijke ondergang lokken sterke emotionele reacties uit bij het publiek.
Tragische fout:Het stuk belicht de tragische fout van de personages, hun onstuimige en hartstochtelijke liefde, die hen ertoe brengt roekeloze beslissingen te nemen. Deze tekortkoming wekt een gevoel van emotionele identificatie en begrip bij het publiek op, waardoor de tragische gebeurtenissen herkenbaar en diep aangrijpend aanvoelen.
Herkenning en omkering:Het stuk bevat verschillende scènes van herkenning en omkering, zoals wanneer het publiek leert over het geheime huwelijk van de geliefden of het verkeerde geloof in de dood van Julia. Deze momenten creëren momenten van shock en realisatie die bijdragen aan het louterende effect van het stuk.
Poëtische taal:Shakespeares meesterlijke taalgebruik, rijk aan beeldspraak en welsprekendheid, verhoogt de emotionele impact van het stuk en vergemakkelijkt de emotionele betrokkenheid van het publiek. De onderdompeling van het publiek in de poëtische taal versterkt hun verbinding met de personages en de tragische gebeurtenissen.
Uiteindelijk leidt de combinatie van medelijden, angst, herkenning, omkering en de kracht van taal in Romeo en Julia tot een louterende ervaring voor het publiek. De sterke emoties die het stuk oproept, roepen een bevrijding en zuivering op, waardoor het publiek kan reflecteren op de worstelingen van de personages en inzicht kan krijgen in universele menselijke ervaringen.