Wat is een tragische fout in

In de literatuur is een tragische fout een karaktereigenschap of beoordelingsfout die tot de ondergang van de hoofdpersoon leidt. Het is een fout die inherent is aan het personage en die niet gemakkelijk kan worden overwonnen. De tragische tekortkoming is vaak een persoonlijkheidskenmerk, zoals trots, ambitie of jaloezie, of het kan een morele tekortkoming zijn, zoals een gebrek aan zelfbeheersing of de neiging om overhaaste beslissingen te nemen.

De tragische fout is een sleutelelement in Aristoteles' theorie van de tragedie. Aristoteles geloofde dat de hoofdpersoon van een tragedie een goed mens moet zijn, maar dat hij of zij ook een fatale fout moet hebben die tot zijn ondergang leidt. Deze tekortkoming maakt de tragedie zowel geloofwaardig als ontroerend, omdat het laat zien dat zelfs goede mensen fouten kunnen maken en daardoor kunnen lijden.

Enkele voorbeelden van tragische tekortkomingen in de literatuur zijn:

* De trots van Oedipus, die hem ertoe brengt zijn vader te vermoorden en met zijn moeder te trouwen.

* Hamlets besluiteloosheid, die leidt tot de dood van hemzelf, Ophelia en zijn moeder.

* Macbeths ambitie, die hem ertoe brengt koning Duncan te vermoorden en een tiran te worden.

* Othello's jaloezie, die hem ertoe brengt Desdemona te vermoorden.

* Antigone's ongehoorzaamheid, die tot haar dood leidt.

De tragische fout is een literair instrument dat kan worden gebruikt om krachtige en ontroerende verhalen te creëren. Door de ondergang van een goed persoon te laten zien, kan een tragedie ons leren over de gevaren van bepaalde karakterfouten en over het belang van het maken van goede keuzes.