1. Om een gevoel van urgentie en mysterie te creëren :Door het late tijdstip te benadrukken, creëert Shakespeare een gevoel van urgentie en mysterie dat het publiek de scène in trekt. Het suggereert dat er iets belangrijks of onheilspellends gaat gebeuren, waardoor de verwachting en spanning toenemen.
2. Om de setting en sfeer vast te leggen :Het late uur helpt ook om de setting en sfeer van de scène vast te stellen. Het brengt een gevoel van duisternis, geheimhouding en gevaar over dat vaak wordt geassocieerd met de nacht in de toneelstukken van Shakespeare. Deze sfeer vormt het decor voor de gebeurtenissen die zich gaan ontvouwen.
3. Om gebeurtenissen vooraf te voorspellen :In sommige gevallen kan de nadruk op het late tijdstip een voorafschaduwing zijn van gebeurtenissen die later in de scène of het stuk zullen plaatsvinden. In 'Romeo en Julia' is het late uur bijvoorbeeld een voorafschaduwing van de tragische gebeurtenissen die 's nachts zullen plaatsvinden, zoals het geheime huwelijk van de geliefden en hun daaropvolgende dood.
4. Om dramatische spanning te creëren :Het late uur kan ook worden gebruikt om dramatische spanning te creëren. Door te benadrukken dat het al laat is, wekt Shakespeare spanning en verwachting op bij het publiek, waardoor ze nieuwsgierig worden naar wat er daarna gaat gebeuren.
5. Om de gemoedstoestand van de personages te benadrukken :Het late uur kan ook worden gebruikt om de gemoedstoestand van de personages te benadrukken. In 'Macbeth' weerspiegelt het late tijdstip bijvoorbeeld Macbeths angst en schuldgevoel nadat hij Duncan heeft vermoord. De duisternis van de nacht versterkt zijn innerlijke onrust en draagt bij aan het gevoel van voorgevoel.
Kortom, Shakespeares nadruk op het late uur aan het begin van een scène dient meerdere doeleinden, waaronder het creëren van een gevoel van urgentie, mysterie en dramatische spanning, het vaststellen van de setting en sfeer, het voorafschaduwen van gebeurtenissen en het benadrukken van de staat van de personages. verstand.