Wat is het punt van de lange toespraak van Hamlet?

In 'To be or not to be:that is the question' denkt Hamlet na over de aard van het bestaan. Hij weegt de voor- en nadelen van het sterven af, maar vraagt ​​zich vervolgens af waarom iemand ervoor zou kiezen de pijn en het onrecht van het leven te verdragen, terwijl hij zo gemakkelijk ‘met een blote bodkin’ (dolk) een einde aan zijn leven zou kunnen maken.

Hier stelt hij sterfelijkheid, existentiële keuze en zelfbeschikking in vraag, maar bereikt geen definitieve oplossing of geeft geen ultieme betekenis aan iemands bestaan; hij lijkt uiteindelijk alleen maar berustend; “Zo maakt het geweten lafaards van ons allemaal/En dus wordt de inheemse tint van vastberadenheid/Wordt ziek van de bleke gedachtegang,/En een onderneming van grote toonhoogte en moment/Wat dit betreft worden hun stromingen verkeerd/En verliezen ze de naam van de actie” (67-73). Zijn laatste sentiment lijkt hier niet een van empowerment (“En verlies de naam van actie”), maar van berusting door inactiviteit.