1. Rapportage van het decreet van Creon: De boodschapper is degene die Antigone en Ismene informeert over het decreet van Creon dat de begrafenis van Polyneices verbiedt. Dit vormt de basis voor het conflict dat het stuk drijft en benadrukt Antigone's strijd tegen de wet.
2. Onthulling van de begrafenis van Polyneices: Nadat Antigone is gearresteerd omdat ze haar broer heeft begraven, brengt de boodschapper het nieuws naar Creon, waarin wordt bevestigd dat iemand zijn bevelen heeft genegeerd en de verboden daad heeft uitgevoerd.
3. Beschrijving van de scène van Antigone's arrestatie: De boodschapper geeft een levendig verslag van de scène waarin Antigone wordt ontdekt terwijl hij plengoffers uitgiet en stof over het lichaam van Polyneices verspreidt, waardoor het publiek een perspectief uit de eerste hand krijgt van de gebeurtenissen die tot haar gevangenneming hebben geleid.
4. Het lot van Haemon ontdekken: De boodschapper brengt tragisch nieuws wanneer hij de zelfmoord van Haemon aan Creon meldt. Deze verwoestende gebeurtenis vergroot het emotionele gewicht van het stuk en onderstreept de verschrikkelijke gevolgen van Creons acties.
5. Context bieden voor de omkering van Creon: Het bericht van de boodschapper over de profetieën en waarschuwingen van de blinde profeet Teiresias zet Creon ertoe aan zijn standpunt te heroverwegen. De inzichten van Teiresias en de potentiële goddelijke gevolgen van Creons daden spelen een cruciale rol bij het vormgeven van Creons uiteindelijke verandering van hart.
Over het geheel genomen fungeert de boodschapper in Antigone als een bron van cruciale informatie, waardoor het complot vooruit wordt gestuwd en dramatische spanning ontstaat. Via de verhalen van de boodschapper krijgt het publiek inzicht in gebeurtenissen die buiten het directe toneel plaatsvinden, waardoor de impact van Antigone's acties en de gevolgen die zich tijdens het stuk ontvouwen, worden versterkt.