1. Historische en culturele context :De toneelstukken en sonnetten van Shakespeare zijn geschreven tijdens de Elizabethaanse en Jacobijnse tijdperken (eind 16e en begin 17e eeuw). De historische, culturele en sociale context van die tijd, inclusief overtuigingen, gebruiken, politiek en taal, heeft een aanzienlijke invloed op de betekenis en interpretatie van zijn werken. Door deze contexten te kennen, kunnen lezers de acties, motivaties en de bedoelde boodschappen van de toneelschrijver beter begrijpen.
2. Taal en woordenschat :De toneelstukken van Shakespeare zijn geschreven in het vroegmoderne Engels, dat qua woordenschat, grammatica en syntaxis aanzienlijk verschilt van het hedendaagse Engels. Veel woorden en zinsneden in zijn werken hebben andere betekenissen of connotaties dan tegenwoordig. Door de context van het tijdperk te begrijpen, kunnen lezers de rijkdom van Shakespeares taal ontcijferen en waarderen.
3. Toespelingen en verwijzingen :Shakespeare maakt veelvuldig gebruik van toespelingen op de klassieke mythologie, geschiedenis, literatuur en religieuze teksten. Het herkennen van deze verwijzingen vereist bekendheid met de context en achtergrondkennis, aangezien deze vaak diepte en betekenis toevoegen aan het stuk of sonnet.
4. Sociaal en politiek commentaar :Shakespeare's werken bevatten vaak sociaal en politiek commentaar dat relevant is voor zijn tijd. Ze weerspiegelen de zorgen, controverses en machtsstrijd van de Elizabethaanse en Jacobijnse tijdperken. Het begrijpen van de historische context vergroot het begrip van de lezers van de onderliggende boodschappen en kritiek die Shakespeare in zijn toneelstukken overbrengt.
5. Karakterontwikkeling en motivaties :Door de context te begrijpen, kunnen lezers de acties, reacties en motivaties van de personages analyseren en begrijpen. De sociale, culturele en historische normen van die tijd bepalen het gedrag en de besluitvormingsprocessen van de personages.
6. Dramatische structuur en conventies :De toneelstukken van Shakespeare volgen specifieke conventies en structuren die gebruikelijk zijn in het Elizabethaanse en Jacobijnse theater. Het begrijpen van deze conventies, zoals monologen, terzijdes en het gebruik van regieaanwijzingen, helpt bij het interpreteren van de bedoelingen van de toneelschrijver en het algehele dramatische effect.
7. Waardering van artistieke verdiensten :Door de historische en culturele context van de werken van Shakespeare te herkennen, kunnen lezers hun artistieke betekenis en de literaire technieken die hij gebruikt beter waarderen. Contextueel begrip verrijkt de leeservaring en zorgt voor een diepere betrokkenheid bij Shakespeares creativiteit en genialiteit.