Ismene: Ismene, de zus van Antigone, dient als tegenwicht voor Antigone's vastberadenheid om hun broer Polyneices te begraven. Ismene's angst en voorzichtigheid staan in schril contrast met Antigone's moed en plichtsbesef, wat de uitzonderlijke aard van Antigone benadrukt en haar bereidheid om maatschappelijke normen en wetten te trotseren ter wille van wat zij gelooft dat goed is.
Haemon: Haemon, de zoon van Creon en de verloofde van Antigone, wordt een tussenpersoon tussen Antigone en Creon. Haemon probeert zijn vader ervan te overtuigen zijn beslissing om Antigone te straffen te heroverwegen, waarbij hij pleit voor het belang van het respecteren van gerechtigheid en de wetten van de goden. Haemons verdediging van Antigone en zijn bereidheid om op te komen tegen zijn vader tonen zijn morele integriteit aan en vormen een tegenwicht voor Creons koppigheid en minachting voor de perspectieven van anderen.
Het refrein: Het koor van oudsten in Thebe fungeert als een collectieve stem die commentaar geeft op de gebeurtenissen en karakters van het stuk. Ze vertegenwoordigen de mening van de algemene bevolking en bieden een gevoel van gemeenschappelijk perspectief. Door hun reacties en overwegingen helpt het koor de perceptie van het publiek over de acties van Antigone en Creon vorm te geven.
Tiresia's: Tiresias, een blinde profeet, speelt een centrale rol in het stuk door de gevolgen van Creons daden te onthullen. Tiresias waarschuwt Creon dat zijn minachting voor de goden en zijn mishandeling van Antigone een goddelijke straf over Thebe zullen brengen. Deze waarschuwing draagt bij aan de groeiende spanning en voegt gewicht toe aan de ethische overwegingen rond de situatie van Antigone.
De bewakers en boodschappers: De bewakers en boodschappers die het nieuws brengen en de bevelen van Creon uitvoeren, bieden cruciale informatie en perspectieven die het plot bevorderen en de zich ontvouwende gevolgen van de beslissingen van de personages onthullen. Hun verslagen informeren niet alleen de personages op het podium, maar dragen ook bij aan het begrip van het publiek over de verschrikkelijke gevolgen van het conflict tussen Antigone en Creon.
Door deze minder belangrijke personages te vergelijken en te contrasteren met Antigone en Creon, onderstreept het stuk de complexiteit van morele dilemma's en belicht het de gevolgen van individuele keuzes en maatschappelijke normen. Deze personages bieden verschillende gezichtspunten en morele kaders, waardoor het publiek de acties en motivaties van de centrale figuren in het stuk kritisch kan beoordelen en beoordelen.