Hamlets toespeling op Hecuba weerspiegelt zijn interne toestand en de diepte van zijn emotionele lijden. Door zichzelf met Hecuba te vergelijken benadrukt Hamlet de diepgaande aard van zijn verdriet en benadrukt hij de overweldigende emotionele last die hij met zich meedraagt.
Door de toespeling demonstreert Hamlet ook zijn diepgaande begrip van menselijk lijden en zijn vermogen om parallellen te trekken tussen zijn eigen situatie en belangrijke gebeurtenissen in de geschiedenis of literatuur. De verwijzing naar Hecuba voegt diepte toe aan de karakterisering van Hamlet en portretteert hem als een zeer reflecterend en introspectief individu.