* Oxymoron: 'The Man He Killed' is een oxymoron, omdat het twee ogenschijnlijk tegenstrijdige termen combineert:'man' en 'gedood'.
* Personificatie: Het gedicht personifieert de dood als een ‘vijand’ die ‘worstelt’ met de man die hij heeft vermoord.
* Alliteratie: Het gedicht gebruikt alliteratie om een gevoel van ritme en flow te creëren. De regel 'De vijand van ons allemaal' gebruikt bijvoorbeeld de alliteratieve klank van 'f' om een gevoel van urgentie en onheilspellend gevoel te creëren.
* Assonantie: Het gedicht maakt gebruik van assonantie om een gevoel van muzikaliteit te creëren. De regel 'Hij dacht dat hij, net als ik, een spreuk zou opsommen', gebruikt bijvoorbeeld de assonante klank van 'i' om een gevoel van verlangen en spijt te creëren.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden van de stijlfiguren die worden gebruikt in 'The Man He Killed'. Hardy's gebruik van deze apparaten helpt om een gedicht te creëren dat zowel krachtig als ontroerend is, en dat een sterk gevoel van de tragedie en nutteloosheid van oorlog overbrengt.