De Mexicaanse Hoedendans, ook wel de Jarabe Tapatío genoemd, is een traditionele Mexicaanse dans die wordt gekenmerkt door zijn mooie voetenwerk en het gebruik van een hoed met brede rand. Er wordt aangenomen dat de dans in de 19e eeuw is ontstaan in de staat Jalisco, Mexico. Het werd snel populair in het hele land en is nu een gebruikelijk onderdeel van Mexicaanse volksdansvoorstellingen en -vieringen.
De Mexicaanse Hoedendans wordt meestal uitgevoerd tussen een mannelijke en een vrouwelijke danser. De mannelijke danser zal gekleed zijn in traditionele Mexicaanse kleding, zoals een charro-pak, en de vrouw in een lange jurk met een volle rok. De mannelijke danser houdt vaak een sombrero (Mexicaanse hoed) vast die tijdens de dans als rekwisiet wordt gebruikt.
De dans wordt gekenmerkt door zijn levendige muziek, snelle stappen en ingewikkelde bewegingen. De dansers voeren verschillende stappen uit, waaronder:hoppen, sprongen, spins en bochten. Ze bewegen zich ook in cirkels en klappen in de handen op de maat van de muziek. De dans wordt uitgevoerd op levendige en energieke 3/4-maats mariachi-muziek, en het tempo neemt gedurende de dans geleidelijk toe.