In het stuk wordt Salem overweldigd door paranoia, angst en massahysterie terwijl beschuldigingen van hekserij zich snel verspreiden. De sfeer van de stad wordt verstikt en beklemmend, bijna als een treurmars die zich plechtig rond de harten van de personages beweegt. Deze metafoor vat het gevoel van wanhoop, verdriet en tragedie samen dat Salem doordringt.
De treurmars rond het hart suggereert dat het collectieve bewustzijn van de gemeenschap rouwt om het verlies aan vertrouwen, onschuld en harmonie dat bestond voordat de heksenprocessen begonnen. Het roept het idee op van een gemeenschap die verwikkeld is in verdriet, gegrepen door angst en gebukt gaat onder een gevoel van onheil dat onontkoombaar lijkt.
Bovendien duidt het gebruik van het woord ‘rouwmars’ op de onvermijdelijkheid van de tragedie die zich zal ontvouwen. Het is een voorafschaduwing van de naderende sterfgevallen en de erosie van het sociale weefsel van de gemeenschap naarmate de heksenprocessen escaleren. De metafoor benadrukt het alomtegenwoordige verdriet en verlies dat individuen binnen Salem voelen en hun hulpeloosheid bij het voorkomen van de ontrafeling van hun samenleving.
Samenvattend geeft de zinsnede "begrafenismars rond je hart" in The Crucible de beklemmende sfeer, het onheilspellende voorgevoel en het gevoel van tragedie weer die de stad Salem kenmerken tijdens de heksenprocessen. Het benadrukt de emotionele onrust en wanhoop die de personages ervaren terwijl ze worstelen met de duisternis en chaos die hun gemeenschap dreigt te verteren.