Freud geloofde dat het Oedipuscomplex een normaal onderdeel was van de ontwikkeling van de kindertijd en dat de succesvolle oplossing ervan essentieel was voor een gezonde psychologische ontwikkeling van volwassenen.
Volgens Freud ontwikkelt het Oedipuscomplex zich doorgaans in de volgende fasen :
* Vroege bijlage :Tijdens de eerste paar levensjaren ontwikkelen kinderen een nauwe band met hun primaire verzorgers, meestal hun ouders. Deze gehechtheid wordt gekenmerkt door gevoelens van liefde, afhankelijkheid en vertrouwen.
* Seksuele gevoelens :Naarmate kinderen ouder worden, beginnen ze seksuele gevoelens jegens hun ouders te ontwikkelen. Deze gevoelens komen vaak tot uiting in aanhankelijk gedrag, zoals knuffelen en kussen, maar ook door te spelen.
* Jaloezie en rivaliteit :Kinderen kunnen ook jaloers en boos worden op de ouder van hetzelfde geslacht. Dit komt omdat zij deze ouder zien als een rivaal voor de genegenheid van de ouder van het andere geslacht.
* Resolutie :Het Oedipus-complex verdwijnt doorgaans op de leeftijd van 5 of 6 jaar. Dit gebeurt wanneer kinderen zich realiseren dat ze niet met hun ouders kunnen concurreren om de genegenheid van de ouder van het andere geslacht. Ze beginnen zich ook te identificeren met hun ouder van hetzelfde geslacht, wat hen helpt een gezond zelfgevoel en genderidentiteit te ontwikkelen.
Freud geloofde dat de succesvolle oplossing van het Oedipuscomplex essentieel was voor een gezonde psychologische ontwikkeling van volwassenen. Hij geloofde dat individuen die hun Oedipus-complex niet konden oplossen, psychologische problemen zouden ontwikkelen, zoals angst, depressie of seksuele disfunctie.