1. Spanning: Na de moord op Caesar en de krachtige redevoering van Antony lopen de emoties al hoog op. De samenzweerders vrezen voor hun leven en hebben zich teruggetrokken in de hoofdstad, onzeker over hun volgende stappen. De spanning hangt in de lucht, want het valt nog te bezien hoe de publieke verontwaardiging tegen hen zich zal ontvouwen.
2. Angst: De bevolking van Rome wordt gegrepen door angst en wrok jegens de samenzweerders omdat zij hun leven ontwrichten en de gevestigde orde uitdagen. De angst wordt aangewakkerd door Antony's strategische gebruik van retoriek, waarin de samenzweerders worden afgeschilderd als bloeddorstige tirannen. De angst van de menigte komt tot uiting in hun woede en bereidheid zich tegen de moordenaars te keren.
3. Onzekerheid: Er bestaat grote onzekerheid over hoe de gebeurtenissen zullen verlopen. De toekomst van de republiek staat op het spel, met de samenzweerders aan de ene kant en Antonius, Octavius en Lepidus aan de andere kant. De sfeer is doordrenkt van onzekerheid over wie als overwinnaar uit deze machtsstrijd zal komen.
4. Chaos: De straten worden in chaos gehuld als de rellende menigte de huizen van de samenzweerder in brand steekt. De menigte is oncontroleerbaar en wordt gedreven door wraakgevoelens. Deze chaotische situatie draagt verder bij aan het gevoel van wanorde en instabiliteit in Rome.
5. Voorafschaduwing: Er is een gevoel van naderend onheil en voorgevoel naarmate het einde van het stuk nadert. De stemming wordt verduisterd door het besef dat het politieke landschap van Rome onherstelbaar is veranderd door de acties van de samenzweerder, en dat de gevolgen nog niet volledig zichtbaar zijn.
Samenvattend is de sfeer aan het einde van het vierde bedrijf van Julius Caesar er een van spanning, angst, onzekerheid, chaos en voorafschaduwingen. Het stuk vormt het toneel voor het intense hoogtepunt van de gebeurtenissen in het slotbedrijf.