1. Reden:
- Creon legt de nadruk op logisch redeneren en doet een beroep op hun gezond verstand. Hij legt uit dat het negeren van zijn bevel zou leiden tot chaos, wetteloosheid en de verzwakking van de stadstaat.
2. Emotie:
- Creon roept emoties op van angst, patriottisme en loyaliteit door de potentiële gevolgen te benadrukken van het toestaan dat Polynices begraven wordt, en dit af te schilderen als een daad van verraad en gebrek aan respect jegens de stad.
3. Geloofwaardigheid:
- Creon vestigt zijn geloofwaardigheid door zichzelf te presenteren als een wijze en ervaren leider die de belangen van de stad voorop stelt. Zijn machtspositie legitimeert zijn betoog.
Specifieke voorbeelden van Creons retorische strategieën zijn onder meer:
- Pathos: Als Creon spreekt over de 'schaamte' die Thebe zou overkomen als Polynices een behoorlijke begrafenis zou krijgen, doet hij een beroep op emotie. Hij weet dat de inwoners van Thebe loyaal zijn aan hun stad, en hij doet een beroep op die loyaliteit door te suggereren dat het niet opvolgen van zijn bevel schadelijk zou zijn voor hun trots.
- Logo's: Wanneer Creon erop wijst dat Polynices een verrader van Thebe was, doet hij een beroep op de logica. Hij weet dat de inwoners van Thebe niet iemand willen eren die geprobeerd heeft hun stad te vernietigen.
- Ethos: Als Creon zegt:'Ik ben de koning en ik weet wat het beste is voor Thebe', doet hij een beroep op het gezag. Hij weet dat de bevolking van Thebe zijn gezag respecteert, en hij gebruikt dit in zijn voordeel door te suggereren dat hij de enige is die in deze kwestie de juiste beslissing kan nemen.
Door logische redenering en emotionele aantrekkingskracht te combineren en zijn geloofwaardigheid te demonstreren, probeert Creon de overtuigingen, houdingen en acties van zijn volk te beïnvloeden, waardoor het vertrouwen in zijn leiderschap wordt bevorderd en steun voor zijn beslissingen wordt veiliggesteld.