1. Echte emotie versus performatief verdriet:
Hamlet is van mening dat de buitensporige en publieke uiting van verdriet door zijn moeder, Gertrude, en haar hofhouding onoprecht en niet authentiek is. Hij gelooft dat ze de dood van zijn vader louter als een sociale formaliteit rouwen en niet uit echte emotionele verbondenheid. Deze hypocrisie maakt hem woedend omdat het lijkt alsof ze een show opvoeren in plaats van echt te rouwen.
2. Ontgoocheling over moeders daden:
Hamlet is diep getroffen door het overhaaste hertrouwen van zijn moeder met zijn oom Claudius, kort na de dood van zijn vader. Hij beschouwt dit als een daad van verraad, en het schijnbare gebrek aan rouw versterkt zijn woede en teleurstelling jegens zijn moeder alleen maar.
3. Contrast met zijn eigen emoties:
Hamlet zelf ervaart een diep en geïnternaliseerd verdriet over de dood van zijn vader. Hij voelt een diepe emotionele pijn die niet openlijk wordt geuit. Het contrast tussen zijn persoonlijke, oprechte verdriet en de publieke, schijnbaar oppervlakkige rouw om anderen, wakkert zijn woede nog verder aan.
4. Vergelijking met het geheugen van zijn vader:
Hamlet heeft veel respect voor zijn vader en beschouwt hem als een nobele, eervolle man. Het zien van anderen, vooral zijn moeder, die zo snel verder gaan na de dood van zijn vader, lijkt respectloos voor zijn nagedachtenis en nalatenschap. Deze discrepantie tussen de waardigheid van zijn vader en het schijnbare gebrek aan rouw draagt bij aan de woede van Hamlet.
5. Sociale verwachtingen:
In de tijd van Shakespeare bestonden er specifieke maatschappelijke verwachtingen met betrekking tot rouw- en rouwrituelen. Hamlet's woede kan worden geïnterpreteerd als een reactie tegen het prescriptieve karakter van deze verwachtingen, omdat hij vindt dat echte rouw een persoonlijke en authentieke ervaring moet zijn en niet een sociaal voorgeschreven prestatie.
Over het geheel genomen komt Hamlet's woede over uitingen van verdriet voort uit zijn complexe emotionele toestand, gevoel van verraad, teleurstelling over zijn moeder, het contrast tussen oprecht en performatief verdriet, en zijn perceptie van sociale verwachtingen rond rouw.